همه عوامل ذکرشده موجب می شوند مخلوط سوخت و هوای واردشده به سیلندر قبل از این که شمع انرژی لازم برای احتراق را مهیا کند، تحت فشار و دمای بالا قرار گیرند و در نهایت، زودتر از جرقه زدن شمع محترق شوند. این اتفاق زمانی می افتد که پیستون به نقطه مرگ بالا (Top Dead Center) نرسیده و هنوز در مسیر عبور از میانه سیلندر است. با وقوع این اتفاق در میانه مسیر پیستون، نیرویی در جهت پایین به پیستون و شاتون وارد می شود و در پی آن ممکن است پیستون و رینگ های به کاررفته در آن ترک دار شوند و در نهایت، شکسته شوند.
جهت استعلام و خرید واتر متانول کلیک کنید
در موتور های پرخوران شده (توربوشارژ یا سوپرشارژ) به علت فشار و دمای بالای هوا، دمای اشتعال مخلوط نیز افزایش می یابد و در پی آن کوبش موتور نیز بیش تر می شود، به همین دلیل باید از سوخت با اکتان بالاتری در این موتورها استفاده کرد.
تزریق آب و متانول به درون منیفولد ورودی موجب می شود هم دمای مخلوط ورودی به موتور کم شود (حدود ۳۸ درجه سلسیوس کاهش دما) و هم به اکتان سوخت واردشده به سیلندر اضافه شود، از طرفی دیگر، پس از احتراق این ترکیب همراه با سوخت و هوا، فرآورده هایی با دمای پایین تر و همچنین به میزان کم تری تولید می شوند. همه این تغییرات موجب می شوند از عوامل بروز کوبش کاسته شود که در نتیجه، منجر به کاهش کوبش و آسیب های وارده ناشی از آن می شود.
جهت استعلام و خرید واتر متانول کلیک کنید
کمپانی های زیادی هستند که کیت های تزریق آب – متانول را طراحی و تولید می کنند و آن ها را به صورت افترمارکت (after market) و با هزینه مناسب تری نسبت به دیگر لوازم به بازار عرضه می کنند. برخی از این کیت ها از طراحی ساده ای برخوردارند و اغلب برای خودروهای آفرودی به کار می روند، اما برخی دیگر از این کیت ها دارای طراحی های پیچیده تری هستند که به همین نسبت هزینهبرتر هستند.
همه کیت های موجود در بازار از چهار بخش اصلی تشکیل شده اند، این چهار بخش عبارتند از مخزن آب – متانول (Water – Methanol Tank)، نازل (Nozzle)، پمپ و سیستم کنترل کننده. سیستم های کنترلی به کاربرده شده در این کیت ها به دو دسته دستی و اتوماتیک تقسیم می شوند.
بخش کنترلی این کیت ها از دو برآمدگی (Knob) تشکیل شده اند که یکی از این برآمدگی ها باعث برقراری جریان آب – متانول به درون موتور می شود و دیگری نیز موجب قطع جریان می شود.
جهت استعلام و خرید واتر متانول کلیک کنید
تشخیص زمان قطع و یا وصل کردن جریان آب – متانول بنابر میزان بوست درون منیفولد هواست. چگونگی پی بردن به این میزان براساس مقدار فشار منفی یا وکیومی است که از طریق لوله ای به کنترل کننده منتقل می شود. یک سر این لوله به منیفولد ورودی و سر دیگر آن به کنترل کننده کیت متصل می شود و به این ترتیب، فشار خلاء درون منیفولد به کنترل کننده منتقل شده و این بخش میزان تزریق آب – متانول را کنترل می کند.
تزریق این مخلوط توسط یک جت انجام می شود، مخلوط آب – متانول پس از جت وارد نازل تزریق شده و در منیفولد هوا و قبل از دریچه گاز تزریق می شود.
مخزن مخلوط آب – متانول اغلب در عقب خودرو و در قسمت فضای بار قرار می گیرد، زیرا در آن محیط دما بالا نیست. همچنین در کنار مخزن پمپ نیز قرار می گیرد.
برخی از سیستم ها از فیلتری برای جدا کردن ذرات ناخالصی موجود در مخلوط آب – متانول استفاده می کنند.
تهیه و تولید مخلوط آب – متانول بسیار ساده است، طوری که هر شخص می تواند به راحتی این مخلوط را حاضر کند. با مخلوط کردن درصدهای مختلفی از آب و متانول می توان مخلوط هایی با خلوص متفاوت تولید کرد، اما استانداردترین و مناسب ترین ترکیب، نسبت ۵۰/۵۰ از آب مقطر (Distilled Water) و متانول است.
جهت استعلام و خرید واتر متانول کلیک کنید
به کارگیری این کیت در خودروهای بنزینی موجب می شود دمای هوای ورودی به سیلندرها کاهش یابد که این کاهش دما منجر به افزایش چگالی هوا می شود، یعنی هوای بیش تری وارد سیلندرها می شود، از سویی دیگر، احتراق این مخلوط درون محفظه احتراق موجب می شود بخارات حاصل از آن، محفظه احتراق را شستوشو دهند و لایه های کربن انباشته شده را از محفظه حذف کند. همه این تغییرات می تواند تا حداکثر ۱۵ اسب بخار به قدرت موتور بیافزاید و مصرف سوخت را کاهش دهد.
استفاده بیش از اندازه این سیستم می تواند باعث آسیب رساندن به موتور خودرو شود، اما این اتفاق کم تر پیش می آید، زیرا سیستم های کنترلی به کارگرفته شده مانع استفاده بی رویه از این مخلوط می شوند. از این کیت ها بیش تر در مناطق گرمسیر استفاده می شود تا از این طریق بتوانند دمای هوای منیفولد ورودی را به اندازه ای که بیش ترین بازده را داشته باشد، پایین بیاورند.
دیدگاه خود را بنویسید